| ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
» Penelope Cruz
» Jesse Eisenberg » Roberto Benigni » Ellen Page » Woody Allen | ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
» Woody Allen
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
» 112 λεπτά
ΠΡΕΜΙΕΡΑ
» 06-09-2012
» Odeon
LINKS
» Imdb
|
Μια αμερικανίδα τουρίστρια ερωτεύεται έναν Ιταλό δικηγόρο και, λίγο πριν το γάμο, οι οικογένειές τους θα συναντηθούν στη Ρώμη σε ένα οικογενειακό τραπέζι με εντάσεις, συγκινήσεις και ... αναπάντεχες μουσικές αναζητήσεις. Η σεμνή Milly και ο αγχώδης Antonio, ένα νιόπαντρο ερωτευμένο ζευγάρι, αφήνουν το χωριό τους για να κυνηγήσουν την τύχη τους στην "αιώνια πόλη", αλλά μια σειρά ατυχών παρεξηγήσεων θα τους κάνουν να το ξανασκεφτούν. Ο βαρετός
, ασήμαντος οικογενειάρχης Leopoldo, που περνά μια ζωή στην αφάνεια και την ασημαντότητα περιμένοντας κάποιον να ακούσει τη γνώμη του, ξυπνά ένα πρωί και είναι, ανεξήγητα, η πιο διάσημη τηλεπερσόνα της Ιταλίας. Ο Jack, ένας νεαρός φοιτητής αρχιτεκτονικής ερωτεύεται την καλύτερη φίλη της κοπέλας του μα προσπαθεί, υπό την πνευματική καθοδήγηση του John, ενός πετυχημένου αρχιτέκτονα που βρίσκεται στη Ρώμη για διακοπές και νοσταλγεί τα νιάτα του, να αντισταθεί στα ένστικτά του. Τέσσερις ιστορίες κωμικές, ρομαντικές κι ελαφρώς σουρεαλιστικές, πασπαλισμένες με μεσογειακό ταπεραμέντο, φιλτραρισμένο ωστόσο με το εγκεφαλικό χιούμορ του δαιμόνιου Woody Allen.
Το «To Rome with Love» είναι μια ευχάριστα χλιαρή ταινία. Είναι, στην πραγματικότητα, μια ελαφρώς αμήχανη συρραφή από βινιέτες που διαδραματίζονται στην αιώνια πόλη και οι οποίες επηρεάζουν και επηρεάζονται από την πόλη αυτή -από την ιστορία της, από την κουλτούρα της, από τους ανθρώπους και τις γειτονιές της. Το πρόβλημά της δεν είναι ότι λείπουν οι πρωτότυπες ιδέες ή οι ξεκαρδιστικές στιγμές - ο Woody Allen είναι ακόμα μια αστείρευτη πηγή ιδιοφυούς χιούμορ, και το αποδεικνύει άμα τη εμφανίσει του στην οθόνη (ο Jerry, ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Allen, έχει μερικές από τις πιο αβίαστα ξεκαρδιστικές ατάκες της ταινίας), αλλά στο ότι οι ιδέες και η δυναμική των τεσσάρων ιστοριών που επιλέγει να ξεδιπλώσει, μοιάζουν να εξαντλούνται πολύ γρηγορότερα από την ίδια την διάρκειά τους. Όλες μοιάζουν με σύντομες ιστορίες που θα μπορούσε να ξεπετάξει ο δαιμόνιος Woody σε μερικές ξεκαρδιστικές σελίδες, κι όχι σε σενάριο μεγάλου μήκους ταινίας του με προϋποθέσεις: από τo πανέξυπνο εύρημα του τιποτένιου ανθρωπάκου που τραβά απροσδόκητα τα φώτα της δημοσιότητας, μέχρι τον τενόρο της ντουζιέρας (μια ξεκαρδιστική εικόνα, που αξίζει να σημειωθεί ότι θυμίζει ιδιαίτερα ένα πολύ αγαπητό σκετσάκι των Α.Μ.ΑΝ.(!)), η ταινία είναι γεμάτη από έξυπνες, αστείες ιδέες που ωστόσο ξεφουσκώνουν γρήγορα, αφήνοντας μια αίσθηση ανίας και αμηχανίας.
Ο Woody Allen δεν περνά κρίση, ούτε βρίσκεται σε τέλμα, όπως πολλοί σπεύδουν να τον κατηγορούν. Απλώς, έκανε μία ταινία που "δεν του βγήκε". Και μπορεί εκείνος να στέλνει την αγάπη του στη Ρώμη, όμως εμείς περιμένουμε ήδη την επόμενη στάση του σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή πόλη -ή και την επιστροφή του στο Μανχάταν.
No comments:
Post a Comment